Το όνομά της αποδίδεται στον ήρωα Κέω από τη Ναύπακτο, που ήλθε στο νησί τον 12ο αιώνα π.Χ. Η ονομασία Τζια δόθηκε στο νησί κατά την Ενετοκρατία. Η Κέα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην άνθηση του κυκλαδικού πολιτισμού και υπήρξε γενέτειρα μεγάλων μορφών της αρχαίας Ελλάδας, όπως των ποιητών Σιμωνίδη και Βακχυλίδη, του Ερασίστρατου, του Πρόδικου κ.α.
Κατά τους Αρχαϊκούς χρόνους η Κέα ήταν φημισμένη για το πολιτικό της σύστημα αλλά και για το έθιμο του «κωνειάζεσθαι», σύμφωνα με το οποίο όσοι πολίτες περνούσαν τα 70 χρόνια αυτοκτονούσαν με κώνειο γιατί οι πνευματικές και σωματικές τους δυνάμεις δεν ήταν πια χρήσιμες στην πολιτεία.
Τέσσερις πόλεις-κράτη αποτελούσαν την Κέα: η Ιουλίδα, η Κορησσός, η Καρθαία και η Ποιηέσσα. Διατηρούσαν την διοικητική και πολιτική αυτονομία τους και συνεργάζονταν συνήθως σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Τη Βυζαντινή εποχή, ζωντανή παρέμεινε η περιοχή γύρω από τη Ιουλίδα και το νοτιοανατολικό άκρο του νησιού. Στα τέλη του 19ου και στην αρχή του 20ου αιώνα, το νησί γνώρισε οικονομική ανάπτυξη, αρχικά ως σταθμός ανεφοδιασμού άνθρακα για τα ατμοκίνητα πλοία της εποχής και αργότερα χάρη στο μοναδικό ελληνικό εργοστάσιο παραγωγής εσμαλτωμένων σκευών, που λειτούργησε από το 1927 μέχρι το 1957 και υπήρξε το μεγαλύτερο της Μεσογείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου